CO2 en energielabel
Simpel en echt duurzaam
Biomassa en zeker lokaal geoogste houtsnippers zijn het voorbeeld van een hernieuwbare brandstof. Bomen en struiken groeien en nemen daarbij CO2 op onder invloed van zonlicht. En door aangroei van diezelfde bomen en struiken produceren deze bij duurzaam bosbeheer een constante en steeds weer beschikbare stroom biomassa. CO2
Onderzoek heeft uitgewezen dat een een actief beheerd bos meer CO22 opneemt dan een bos waarin al decennia lang niet is geoogst. Actief bosbeheer draagt bij aan CO2 -reductie!
De CO2 -uitstoot is met praktisch 100% terug te brengen in het geval van warmteopwekking met biomassa. Een typisch woongebouw van ongeveer 100 woningen met een jaarlijks gasverbruik van 100.000 m3 stoot ongeveer 180 ton CO2 per jaar uit. Dit is vergelijkbaar met 1,6 miljoen autokilometers per jaar (van een typische auto met uitstoot CO2: 110 g/km).
De overheid werkt aan de wijziging van de regelgeving en de rekenprogramma’s voor de EPC berekening. Omdat biomassa wordt erkend als een duurzame brandstof, kan de component “fossiele” brandstof uit de EPC-berekening komen te vervallen. Hierdoor wordt een daling van de EPC met 0,2-0,3 voorspeld. Ook is een aanzienlijke verbetering van het energielabel van gebouwen te verwachten. Een waardestijging van vastgoed met een hoog energielabel of gunstige EPC is op dit moment al het geval.
Hout een vernieuwbare brandstof!
Jaarlijks komt er een aanzienlijke hoeveelheid biomassa uit de natuur vrij. Het gaat om verschillende reststromen zoals snoeihout, tak- en tophout, bermgras, riet, heidemaaisel enz.In potentie bij elkaar bijna een miljoen ton. Hout is daarvan de mooiste en relatief makkelijkst te verwerken biomassa. Hoogwaardig verbranden betekent een CO2-neutrale energiewinning. Wat er aan CO2 door verbranding weer in de biosfeer terecht komt, wordt in principe weer in hout (gras, riet enz.) vastgelegd. Blijft het liggen in de natuur, dan komt dat deels de biodiversiteit van bijvoorbeeld bossen vanwege schimmels en insecten en daarmee andere flora en fauna ten goede, maar er wordt ook methaangas gevormd dat als broeikasgas vijfentwintig keer belastender is dan CO2. Daarom is een en/en benadering belangrijk. Wat door landschapsonderhoud aan heggen en wallen en door houtdunning vrijkomt, kan dus zonder probleem grotendeels worden gebruikt voor het duurzaam verwarmen van onze leefomgeving.
Beleid en marktontwikkelingen
De gebruikte technieken om warmte uit biomassa toe te passen zijn vooral in Oostenrijk, Zwitserland, Duitsland en in Scandinavië ontwikkeld en zijn daar al jaren gemeengoed. In vergelijking tot deze landen beschikt Nederland over minder biomassa en hebben we decennia lang aardgas als goedkope energiedrager gebruikt. Nu de beperkte beschikbaarheid van eigen aardgas binnen een aantal jaren voelbaar wordt en duurzaamheid steeds belangrijker wordt, zijn er nog volop kansen aanwezig om lokaal beschikbare biomassa toe te passen voor verwarming.
Nederland heeft als doelstelling dat in 2020 14% van de gebruikte energie op duurzame wijze moet worden opgewekt. Zoals ook blijkt uit de uitwerking van het Energie Akkoord wordt een belangrijke bijdrage hierin van decentrale bio-energie verwacht.
